Παράτα τα

Νικόλας Άσιμος ‧ 1978

Παράτα το σχολειό παράτα αυτό το χάλι
Να είσ αφεντικό του εαυτού σου πάλι
Παράτα τα θρανία και τ αμφιθέατρα
Να ρθησ στη παραλία να κάνουμ έρωτα
Παράτα τη δουλειά παράτα τη τη σκρόφα
Και κοίτα πωσ εσύ θ αποφασίζεισ πρώτα
Χιλιάδεσ σουπερμάρκετ γεμάτα πράματα
Γιατί δεν τα βουτάμε για τα γεράματα
Παράτα το θεό πατέρα και παρτάλι
Μη θέλεισ παντρειά και μισθωτό χαμάλη
Αρνήσου να σαι σκλάβα διπλά κι ολόϊδια
Θα ζήσουν τα παιδιά μασ μεσ τα κοινόβια
Παράτα το λοιπόν παράτα το το κόμμα
Μη θεσ να κουβαλάσ το κουρδιστό σου πτώμα
Τησ κεντρικήσ γαϊδάρασ να είσ ερμηνευτήσ
Αρνήσου να σαι χάφτησ και καθοδηγητήσ
Κατούρα στη βουλή και σπάστουσ τα γραφεία
Να πάει να πνιγεί κι η γραφειοκρατία
Και φόρεσε κουκούλα ωσάν σε πρίζουνε
Σε κάθε αναμπουμπούλα μη σε γνωρίζουνε
Παράτα το στρατό το προβατοποιείο
Και ασ μασ έχουνε για το τρελλοκομείο
Για μια χαζή πατρίδα οπλίζουν τουσ λαούσ
Δεν κάνει η ιεραρχία για τουσ αναρχικούσ
Στην κοινωνία αυτή σαπίσαμε στ αλήθεια
Απάνθρωποι θεσμοί μασ γίνανε συνήθεια
Παράτησέ τα όλα να ζήσουμ άβολα
Οι άλλοι όπωσ βαδίζουν κι εμείσ ανάποδα