Εργο του Γιάννη Αννινου Εργο του Νίκου Κασκούρα

Συντάκτης :
Ημ/νία καταχώρησης :
Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥΑφουγκραστείτε τη σιωπήΗ ΕΚΘΕΣΗ των 7 εικαστικών καλλιτεχνών και του Απόστολου Γιαγιάνου, όγδοου, άρχισε στις 20 Ιουλίου και τελειώνει στις 7 Σεπτεμβρίου 1998. Τα ονόματα των υπολοίπων 7 είναι ο Σταύρος Ιωάννου, ο Γιάννης Γουρζής Αννινος, ο Νίκος Κασκούρας, η Ελλη Χρυσίδου, ο Πάνος Χαραλάμπους, ο Νίκος Αλεξίου και η Αφροδίτη Πουρνάρη.Η έκθεση χρεώνεται παράλληλα στον Χρήστο Θεοφίλη από άποψη διοργάνωσης κι επιμέλεια της όλης παρουσίασής της. Στην έκθεση συμμετέχει η νέα ιστορικός τέχνης Αννα Βαφία, με ένα πολύ μικρό θεωρητικό κείμενο, λόγω του μικρού μεγέθους του καταλόγου της έκθεσης και καλό θα είναι να μη θεωρηθεί καθόλου ως τετελεσμένη η πράξη της θεωρητικής στήριξης της έκθεσης από την πλευρά της.Ο Χ. Θεοφίλης χρεώνει και πάλι την έκθεση με το ίδιο άδειο περιεχόμενο ως Οικο-τοπία ΧΙ, γιατί εκτός από το περιοδικό Οικοτοπία που εκδίδεται αυτήν τη στιγμή, η άλλοτε οικολογική κίνηση της Οικοτοπίας έχει εξανεμιστεί στο πυρ το εξώτερο. Μοιάζει έτσι σαν να θέλει να υπερβεί μεταφυσικά ο Θεοφίλης τα κοινωνικά υπαρκτά με τον γραπτό λόγο και να ισχυριστεί ουτοπικά πλέον ότι "αφουγκράζεται τη σιωπή στο θρόισμα των μορφών, των ιδεών και των ήχων... Αφουγκράζεται τη σιωπή ως λόγο αιρετικό, ως πολιτική πράξη, ως ποιητική συνείδηση κι ως προέκταση των αισθητικών αντιλήψεων".Αν, παρ' ελπίδα, θέλαμε να μετρήσουμε το βάρος συμμετοχής του Θεοφίλη στον εικαστικό χώρο σαν μάνατζερ οργανωτή εκθέσεων, θα πω ότι η σημερινή έκθεσή του απέχει παρασάγγας ποιοτικά από τις 2 προηγούμενες, που έκανε τη μία στο Γκάζι και την άλλη στη γκαλερί Τιτάνιουμ, εκεί που κάνει τώρα και τη σημερινή. Εγώ βέβαια συνεχίω να μετρώ τον Θεοφίλη σαν καλό ζωγράφο στον εικαστικό χώρο και μόνο...Εν πάση περιπτώσει όμως με τη σημερινή τρίτη έκθεσή του στο Τιτάνιουμ επιχειρεί να προτείνει από τα σημεία οράσεως τους καλλιτέχνες που δρουν στον αυθεντικό χώρο της ατομικής πρωτοβουλίας, της κριτικής παρέμβασης και της αντιστασιακής συλλογικής συνείδησης του εγώ. Μόνο η περίπτωση του Γιαγιάνου δεν βρίσκεται στην ίδια συχνότητα με τους άλλους 7, γιατί ανήκει πιο πολύ στο χώρο της τεχνεμπορίας και λιγότερο στο χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας και απαιτεί, κεραυνός εν αιθρία, να βυζαίνει από 2 μανάδες. Δεν κατανόησε φαίνεται το λαϊκό γνωμικό βαθύτερα του "η παπάς, παπάς ή ζευγάς, ζευγάς" και συνεχίζει να κουβαλά 2 καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Ατυχώς!Οι περισσότεροι δυστυχώς εικαστικοί καλλιτέχνες απεμπολούν τις εικαστικές αρετές τους χάριν της επαγγελματικής τους καριέρας και του κοινωνικού παραγοντισμού. Κι έτσι εύκολα τους καταβροχθίζει ο εικαστικός Μινώταυρος, αλλιώς ο κοινωνικός κομφορμισμός.Η επιλογή των 7 από τον Θεοφίλη ήταν ψύχραιμη κι εύστοχη και μπορούσε μ' αυτό το έμψυχο εικαστικό υλικό να πετύχει σημαντικές επιδόσεις, καταφέρνοντας σπουδαίο εικαστικό ρεκόρ στις εικαστικές εκθέσεις της χρονιάς, αν βέβαια τα κατάφερνε καλά και στο στήσιμο της έκθεσης. Τώρα η έκθεση λειτουργεί στην ηρεμία του ποιητικού λυρισμού και της λείπουν οι κορυφαίες εκρήξεις κι αιχμές των ριζοσπαστικών προτάσεων. Μόνον αφουγκράζεται και δεν ματώνει στην πρώτη γραμμή πυρός.Η εμφάνιση της Αφροδίτης Πουρνάρη -έκπληξη- δικαίωσε την απόφαση και την επιλογή εκείνων που την πρότειναν. Γνώρισα την Αφροδίτη πριν από 25 χρόνια, σχεδόν αγιογράφο ζωγράφο και πριν από 1 χρόνο την είδα που είχει περάσει τολμηρά στην κοσμική ζωγραφική και με μια τέτοια ελευθερία του εικαστικού της λόγου. Λάθος πάντως που υπογράφει τα έργα της μ' ένα είδος σφραγίδα. Αυτό το μαρκάρισμα περιορίζει την ελεύθερη έκφραση του έργου και τα υποχρεώνει να λειτουργήσει σαν κινέζικη ή γιαπωνέζικη γκραβούρα.Ο Γιάννης Γουρζής - Αννινος κρατάει πρωταγωνιστική θέση στην έκθεση ανασαίνοντας στο γνώριμο κλίμα του δραματικού εικαστικού ποιητικού αισθήματος με ανώτερες καβαφικές τεχνικές του εικαστικού ποιητικού λόγου στην ενεργό σιωπή ασκητής ζωγράφος της σύγχρονης κοσμικής ζωγραφικής. Δάσκαλοί του με την ευρύτερη έννοια ήταν ο Μπουζιάνης κι ο Διαμαντόπουλος. Τώρα έχει καταλήξει στο δικό του προσωπικό βίωμα ιδεών, γραφής και αισθητικής.Ο Νίκος Κασκούρας πολύ καλός ζωγράφος του τελάρου ακολουθεί τον δικό του προσωπικό δρόμο από άλλα σημεία οράσεως της γραφής και της έκφρασης. Παρόλο που δείχνει αρκετά έργα στην έκθεση και κάνει καλή εντύπωση η δουλειά του και που ραπίζει ο ίδιος την ισχνή πρόσφατη εμφάνισή του στη γκαλερί της Ελένης Κορωναίου, έχει ακόμα καλύτερη δουλειά στο εργαστήριό του, απ' ό,τι ξέρω, απ' αυτή που δείχνει τώρα στο Τιτάνιουμ.Η Ελλη Χρυσίδου, η θεσσαλονικιά, πλήρωσε την αδιαφορία της αφήνοντας να της παρουσιάσουν το έργο ο γκαλερίστας κι ο οργανωτής της έκθεσης! Αν λοιπόν προυσιάζονταν με τον λιτό και πυκνό τρόπο, όπως το επιβάλλει η δεοντολογία των κατασκευών και των εγκαταστάσεων στο χώρο και είχε περιοριστεί στις 2 μικρές επιτοίχιες εικαστικές συνθέσεις της αριστερά και στη μεγαλύτερη σύνθεσή της κατασκευή στο δάπεδο ερριμμένη ενισχύοντάς την με 2 ακόμη μικρές συνθέσεις αυτές με τις ανθρώπινες φιγούρες των γυναικών, δεν θ' απόφευγε μόνο τη φιλολογία αλλά θα διεκδικούσε και την πρώτη θέση στην έκθεση. Κι επιτέλους δεν θα αδικούσε τον εαυτό της αλλά θα τον όριζε δίκαια στην εμπνευσμένη δουλειά της, που τώρα τελευταία πραγματοποιεί με κατασκευές κι εγκαταστάσεις στο χώρο.Ο Πάνος Χαραλάμπους συμμετέχει στην έκθεση με παλιότερη δουλειά του. Θέμα του η βιωματική σχέση του με την καπνοκαλλιέργεια. Ζωγραφικά πάντως ως εικαστικός λόγος τον δικαιώνει ιδιαίτερα η εικαστική σύνθεση με τις κάθετες ρίγες. Αλλά είναι καλύτερα να διευκρινίσω και να υπογραμμίσω ότι τον δικαιώνουν εντυπωσιακά οι καινούργιοι προσανατολισμοί που ακολουθεί, άγνωστοι ακόμα στο ευρύτερο κοινό, ακόμη και στους θεβρητικούς της τέχνης.Ο Νίκος Αλεξίου, πάντα λυρικός, ευφυής κι ευαίσθητος καλλιτέχνης περιόρισε στο ελάχιστο τη συμμετοχή του στην έκθεση. Ισως γιατί και πάλι τρέχει αλλοϊσμένος στο αγιορίτικο έπος της μοναξιάς...Ο Σταύρος Ιωάννου συμμετέχει στην έκθεση με 3 χρωματιστά σχέδια παλιότερης δουλειάς του. Είναι καλή η παρουσία του, γιατί είναι ιδιαίτερα καλή αυτή η περίοδος της δουλειάς του. Αλλωστε μιλάμε για τον δάσκαλο εκτός της Σχολής Καλών Τεχνών.Οσο για τον Απόστολο Γιαγιάνο θα τα πω και πάλι ντρέτα και φιλικά ότι την καρέκλα που παρουσιάζει στην έκθεση την έχει παρουσιάσει άλλες 4 φορές σε παραλλαγές. Οταν πουληθεί μία, τότε εκ προθέσεως φτιάχνει μια άλλη. Λειτουργεί μαζί της σαν εμπορικό αντικείμενο τέχνης κι επιθυμεί κάθε φορά να βαφτίζεται ο καλλιτέχνης στη νομιμότητα των καλλιτεχνικών εκθέσεων. Τον Γιαγιάνο τον συνέχει ο τρόμος του κενού, μήπως δεν πουλήσει έργα και κατά ψυχισμό κουβαλάει 2 καρπούζια στην ίδια μασχάλη, με την καρέκλα ως αντικείμενο τέχνης και την εικαστική σύνθεσή του στον τοίχο κρεμασμένη εντελώς άλλης γραφής κι έκφρασης. Η τη μία ή την άλλη εικαστική σύνθεση θα 'πρεπε να δείξει. Κι αντί να συμβεί αυτό, επιβάρυνε την ενοχή του κρεμώντας και 2 ακόμα έργα της Αφροδίτης Πουρνάρη στο δικό του χώρο περιβάλλον εγκατάσταση.Είναι ιδιαίτερα σοβαρό το πρόβλημα του πώς ερμηνεύουν και του πώς κατανοούν οι σύγχρονοι Ελληνες εικαστικοί καλλιτέχνες τις κατασκευές και τις εγκαταστάσεις στο χώρο. Συνεχίζουν να κάνουν σοβαρά λάθη ανίκανοι να κατανοήσουν το βαθύτερο νόημα αυτής της τέχνης, καίτοι υπάρχει χρόνια μπροστά τους το υψηλό ευρωπαϊκό δίδαγμα και παράδειγμα του Κουνέλλη και του Μπόις.Καλό καλοκαίρι και τα ξαναλέμε.
Copyright © "Η ΑΥΓΗ".