Πούσι

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ γράφτηκε το 1940 και έδωσε τον τίτλο στη συλλογή που κυκλοφόρησε το 1947. Θαλασσινός ποιητής και ναυτικός στο επάγγελμα ο Καββαδίας, μας έδωσε ποιήματα με τις εμπειρίες του από τη ζωή της θάλασσας.

Έπεσε το πούσι* αποβραδίς το καραβοφάναρο χαμένο κι έφτασες χωρίς να σε προσμένω μες στην τιμονιέρα να με δεις.

Κάτασπρα φοράς κι έχεις βραχεί, πλέκω σαλαμάστρα* τα μαλλιά σου. Κάτου στα νερά του Port Pégassu* βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή.

Μας παραμονεύει ο θερμαστής με τα δυο του πόδια στις καδένες*. Μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες* με την τρικυμία· θα ζαλιστείς.

Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό κι είν' αλάργα* τόσο η Τοκοπίλα*. Από να φοβάμαι και να καρτερώ κάλλιο περισκόπιο* και τορπίλα*.

Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη. Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ' είδες· έχω απ' τα μεσάνυχτα πνιγεί χίλια μίλια πέρ' απ' τις Εβρίδες*.